Lieve Billy

Lieve Billy,

Ik kreeg je als kitten, je was achtergelaten in een pension met je broertje en moeder en nooit meer opgehaald. Ik had toen je “broertje” Jacky al, maar die was wat eenzaam en dus zocht ik een maatje voor hem. Jullie konden het vanaf het begin zo goed samen vinden, altijd samen spelen en lekker bij elkaar kruipen.
Je had in het pension niesziekte opgelopen, en daar was helaas niets meer aan te doen. Maar dat vergalde je plezier en levenslust niet, ook al zaten de klodders snot overal op de muren. Je was zo’n lekker ding, een heerlijke vrolijke kat die alles prima vond en een echt allemansvriendje was. Je was eigenlijk een beetje te
dik en ik weet nog dat ik dacht: viel je maar eens wat af..
Ik wou dat ik dat nooit gedacht had Billy, want eind vorig jaar, begin dit jaar, ging je inderdaad afvallen en het hield niet op.. Je bleek het aan je nieren te hebben. Het ging nog best een tijdje goed op het nierdieet en de Fortekor. Maar op een gegeven moment was je niet jezelf meer. Je kwam vroeger altijd heerlijk bij me op schoot knuffelen, of als ik naar bed ging kwam je even onder de dekens liggen en liet je je uitgebreid over je buikje kriebelen. Maar de laatste tijd niet meer. Je werd steeds stiller, sliep bijna alleen nog maar en ik mocht je op een gegeven moment niet eens meer aaien. Lieve Billy ik houd zo veel van je en daarom deed het zo’n pijn je zo te moeten zien. En te moeten besluiten wanneer het genoeg is geweest is het moeilijkste wat een baasje moet doen. Maar het leven hield geen plezier meer in voor jou en dus heb ik je moeten laten gaan. Ik mis je verschrikkelijk Billy, en dat zal nog wel even zo blijven. Ik hoop dat het goed is waar je nu bent en dat je heerlijk vrij kunt ademhalen en weer van lekkere hapjes kunt genieten. Je laat een leegte achter die niet door een andere kat opgevuld kan worden, ook al heb ik Jacky en Tommetje nog die hun best doen me te troosten.
Lieve Billy ik hoop je ooit weer terug te zien, ik weet niet of het zo werkt maar ik hoop het, dat je me tegemoet loopt en me een kopje geeft en alles weer goed is.

Je baasje Marjolein