Oorontsteking (uitwendige gehoorgangontsteking)
Hoe vaak heeft een kat oorontsteking?
Bij katten komt oorontsteking minder vaak voor dan bij honden. Niet alleen is het staande oor van de kat gunstiger van bouw dan bij de meeste hondenrassen, ook spelen allergieën voor voeding en pollen (atopie), die bij de honden veel oorproblemen veroorzaken, geen rol van betekenis bij de kat. Ook het zwemmen en natregenen van de oren als oorzaak van oorontstekingen bij de hond zal bij de kat minder snel voorkomen.
Verschijnselen
De verschijnselen van een oorontsteking zijn meestal kenmerkend:
-
Schudden met de kop.
-
Kop scheef houden, scheve kopstand.
-
Jeuk, krabben aan de oren.
-
uitvloeiing
-
stank uit de oren.
-
In veel gevallen kan de aandoening worden behandeld door dagelijks toedienen van een oorzalf of oordruppels.
Oorzaken van oorontsteking
- Oormijt (zie oormijt hond).
- Vecht verwondingen
- Chronische oorontstekingen en poliepen
- Loopoor op basis van een middenoorontstekingen
1. Oormijt
Oorontstekingen ten gevolge van oormijt komen eigenlijk alleen bij jonge katten voor, meestal aan beide oren tegelijk. Oormijt-infecties zijn erg besmettelijk. Hiermee moet bij de behandeling rekening worden gehouden.
2. Vechtverwondingen
Katten die buiten komen lopen nogal eens vechtverwondingen op. Hierbij wordt het oorkraakbeen wel eens ‘gepierced’ door een andere kat. Het hoeft geen betoog dat dit bepaald geen steriele bezigheid is, met niet zelden een stinkende en pijnlijke infectie van het oorkraakbeen als gevolg. Het wondje is daarbij vaak zo klein en het oor zo pijnlijk dat dit alleen onder narcose goed is vast te stellen en te behandelen.
3. Chronische oorontstekingen en poliepen
Hoewel oorontstekingen bij katten niet vaak voorkomen, kunnen ze soms toch flink uit de hand lopen. De gehoorgang gaat dan als gevolg van de chronische ontsteking woekeren en er vormen zich poliepen. Behandeling met medicatie zal dan niet meer succesvol zijn. Voor een ervaren chirurg is het echter simpel dit succesvol te behandelen. Naast het verwijderen van de poliepen wordt dan tevens de gehoorgang verruimt waardoor er een gunstigere situatie ontstaat en het oor minder snel opnieuw ontstoken raakt. Bij de kat zijn veel van deze oorontstekingen echter het gevolg van middenoorontstekingen: het loopoor.
4. Loopoor
Bij de oudere kat komt regelmatig een zogenaamd ‘loopoor’ voor. Dit is een vaak stinkende oorontsteking als gevolg van een etterige ontsteking van het middenoor. Doordat katten een extra schotje hebben in het middenoor, dat de afvoer van ontstekingsvocht belemmert, is genezing vaak lastig. Omdat de ontsteking primair uitgaat van het middenoor en de ontsteking van de gehoorgang hiervan slechts het gevolg is, heeft een uitwendige behandeling of een algehele kuur met antibiotica vaak onvoldoende succes. In die gevallen kan het trepaneren van het middenoor zeer succesvol zijn. Door de vorm van de gehoorgang en het extra schot in het middenoor is de kat niet geschikt voor het plaatsen van buisjes, zoals bij het kind. Om een genezing van het binnenoor te bereiken moet het binnenoor geopend en gespoeld worden. Het spoelvocht moet daarbij goed kunnen worden afgevoerd. Operatief wordt hiertoe een buisje geplaatst dat uitkomt achter de kaakomslag Onze ervaring met deze ingreep is dat de resultaten zeer dankbaar kunnen zijn, zeker bij chronische oorontsteking waarbij alle andere behandelingen hebben gefaald
Vasculitis van de oorschelp: het “bloedoor”
Bij deze aandoening zit er als gevolg van een ontsteking van de haarvaatjes (vasculitis) vocht tussen de huid en de kraakbeenlaag van het oor waardoor het oor sterk verdikt is. Dit wordt een bloedoor genoemd wat eigenlijk een foutieve benaming is. Klik hier voor informatie over het bloedoor bij de hond.