Verhalen

De bevalling van de kat

Het meest typische scenario gaat als volgt:

’s Nachts wordt het wat rustiger. Het baasje is naar bed en de bevalling begint. Met veel geduld wordt het eerste kitten geboren en het baasje is ondertussen wakker geworden van het geluid. Het licht gaat aan, er komen mensen bij de zwangere poes kijken, die met geen mogelijkheid van dat lieve kleine kitten af kunnen blijven. Kitten in/uit de doos. Moederpoes gaat onrustig rondlopen en miauwen. Baasje denkt dat ze hiermee aangeeft dat ze de aanwezigheid van de baas op prijs stelt. Baasje blijft zitten en gaat het volgende kitten bijna letterlijk naar buiten kijken.
En dan gebeurt er niets. Op dat moment wordt er voor het eerst eens nagedacht, hoe gaat dat eigenlijk bij een kat? Daar hoor je bijna nooit wat van. Honden wel, die krijgen soms zelfs wel een keizersnede, maar katten? Als het baasje al niet ontzettend ongerust en gespannen is, dan wordt hij/zij dat nu wel.
Soms verschijnt er een stukje van een tweede kitten dat vervolgens met veel hulp eruit getrokken wordt, waarna de poes er echt geen zin meer in heeft. Nog een half uurtje duimen draaien en ijsberen rond de kat en dan maar eens de dierenarts bellen: ik ben bang dat het niet goed gaat. Slaapdronken neemt de dierenarts de telefoon op en geeft dan het vervelendste advies dat je maar kunt krijgen in zo’n situatie: rust geven en afwachten. Als de kat voldoende afgeleid wordt, stelt ze de geboorte gewoon even uit.
Probeer je eens in te leven in de situatie van de moederpoes, die haar eerste nestje krijgt: ze staat stijf van de hormonen en haar lichaam doet allerlei rare dingen. Opeens moet ze enorm persen en een tijdje later ligt er een raar klein bewegend dingetje naast haar, waar ze misschien wel bang van is. Het beweegt, er komt geluid uit en kruipt iedere keer naar haar toe. Bij de meeste katten is dit geen probleem en nemen de natuurlijke instincten het vanzelf over, maar voor sommige katten is dit een enorm rare fase waar ze even aan moeten wennen. Dan staan er ook nog een of meerdere mensen omheen die vaak nog zenuwachtiger zijn als de poes zelf en constant aan je pasgeboren kitten zitten.
Er zijn maar weinig vrouwen die zich gemakkelijk voelen als er een hele cameraploeg rond het kraambed staat en de hele geboorte tot in alle details in beeld brengt. Als een mens dan de mogelijkheid zou hebben om de bevalling even uit te stellen, dan zou ze dat doen. Een mens kan dat niet, een kat kan dat wel. Er kan soms wel een halve dag tussen de geboorte van twee kittens zitten! Een hele dag komt in uitzonderlijke gevallen ook voor. De bevalling van een kat is net als het plassen in een potje: als het op commando moet en er staan mensen te kijken, dan lukt het niet… De mogelijkheden voor een dierenarts zijn maar zeer beperkt en bij katten is het zelden nodig. Katten hebben eigenlijk nooit geboorteproblemen. Het belangrijkste voor de kat is rust. Een rustige omgeving, liefst een donker plekje is alles wat een kat nodig heeft. Een kartonnen doos met een paar handdoeken of kleedjes erin voldoet vaak prima.
Zeker bij de eerste geboorte moet de hele geboorteweg verweken en ontspannen om ruimte te maken voor het kitten, dit heeft tijd nodig, forceren heeft geen zin en werkt vaak averechts. Hoe groter het kitten des te meer ruimte er nodig is en des te langer het duurt. Als er eenmaal vruchtdelen in het bekken terechtkomen wekt dit de persreflex op en komt de buikpers op gang, die meer kracht achter de geboorte zet. Ook dan kan het soms nog wel een half uur duren voor een groot kitten geboren wordt.

Wanneer ingrijpen?

Een half uur ECHTE buikpers, zonder dat de bevalling vordert. Als het kitten steeds wat verder komt, vordert de bevalling dus wel. Een paar keer persen en dan wat likken, rondlopen en weer gaan liggen is geen echte buikpers. Buikpers is liggen en persen, waarbij de hele buik wordt aangespannen.

Wat kan een dierenarts doen?

  • Een echo maken om te kijken of de kittens nog leven.
  • Zolang er geen aanwijzingen zijn voor te grote kittens is het soms zinvol om een prik te geven om de weeën op te wekken.
  • Als niets werkt en de kittens leven is soms een keizersnede de laatste optie.

Pillen ingeven bij de kat

Hoe het niet moet: een schouwspel in 6 scenes

Pak uw kat op en leg hem in de ronding van uw arm alsof u een baby vasthoudt. Zet uw rechter wijsvinger en duim aan beide zijden van het snoetje van de kat en oefen voorzichtig wat druk uit, terwijl u de pil in de andere hand gereed houdt. Zodra uw kat het bekje opent, gooit u de pil naar binnen en geeft u de kat de gelegenheid om te slikken.

MAAR DAN!

Scene 1

Kruip op de vloer rond om het pilletje te zoeken, haal de kat onder de bank weg of sjors hem aan zijn kop onder de kast vandaan waar hij alleen onder past in geval van vuurwerk of pillen. Leg de kat opnieuw in de ronding van uw arm en herhaal de handelingen.

Scene 2

Haal de kat van de slaapkamer en gooi het inmiddels vies en vochtig geworden pilletje weg. Neem een nieuwe pil uit het doosje, pak de kat weer in uw arm terwijl u beide voorpoten stevig vasthoudt. Duw de kaken van elkaar en duw de pil naar binnen met de rechter wijsvinger. Houdt het bekje tenminste tien tellen dicht.

Scene 3

Vis de pil uit het aquarium, klim op een stoel en haal de kat van de kast af. Roep uw echtgenoot uit de tuin die aan het gras maaien is. Kniel op de vloer en klem de kat tussen uw knieën. Klem daarbij goed de hielen tegen elkaar want anders ontsnapt hij aan de achterkant. Neem de voorpootjes in een ferme greep. Negeer het lage gebrom en nijdige gesis. Laat uw partner het kopje stevig vasthouden en wrik met een houten liniaal de bek open. Gooi de pil via de liniaal naar binnen en wrijf de kattenkeel stevig om het slikken te stimuleren.

Scene 4

Neem een nieuwe pil uit het doosje en houd deze in de aanslag. Haal een trapje, rek heel flink en pluk de kat boven uit de gordijnen. Pas daarbij op dat hij die niet met zijn nageltjes vasthoudt met alle gevolgen van dien. Verleng het ‘to do’ lijstje met: ‘nieuwe liniaal kopen’ en ‘gordijnen herstellen’. Bedenk waar de lijm ligt om de kapotte beeldjes en vaasjes in oude glorie te herstellen.

Draai uw kat in een grote handdoek en laat uw partner op de kat liggen, zodanig dat net de kattenkop zichtbaar is vanonder zijn oksel. Zuig de pil met een rietje op en forceer de bek open. Blaas de pil door het rietje in de kattenkeel. Controleer de bijsluiter om zeker te zijn dat deze pillen onschadelijk zijn voor mensen en neem een biertje om de smaak weg te spoelen. Ontsmet de arm van uw partner en doe er een verband om. Als hij dat niet stoer vindt, zijn Indianenpleisters ook goed. Verwijder de bloedvlekken uit de vloerbedekking.

Scene 5

Haal uw kat van de schuur van de buurman. Pak een nieuwe pil en neem nog een biertje. Zet uw kat in het keukenkastje zodanig dat zijn kop nét naar buiten steekt. Forceer de bek open en schiet de pil naar binnen met een elastiekje. Haal de schroevendraaier uit de gereedschapskist en hang het deurtje van de keukenkast weer terug in zijn scharnieren. Zoek de whiskyfles. Neem een flinke teug en leg een koud whiskykompres op uw wangen om die te ontsmetten. Controleer of uw tetanus-injectie nog geldig is. Gooi uw gerafelde trui weg en trek een nieuwe aan.

Scene 6

Bel de brandweer om de kat uit de boom te halen. Maak uw verontschuldiging bij de buurman die, terwijl hij uw kat ontweek, door zijn eigen schutting reed. Neem de laatste pil uit het doosje. Tape de beide voorpoten van het ettertje helemaal aan elkaar vast en bind hem stevig aan de poot van de eettafel. Pak uw zware werkhandschoenen en trek deze aan. Duw de pil naar binnen met een stuk vlees erachter aan. Pak vervolgens een glas water. Houdt de kop van het huftertje verticaal en giet het water naar binnen om hem zo te dwingen tot slikken. Neem het laatste beetje whisky, vraag uw partner u naar de eerste hulp te rijden. Laat daar uw vingers en onderarm hechten en de restanten van de pil uit uw rechteroog verwijderen. Bel onderweg naar huis de meubelzaak om een nieuwe eettafel te bestellen. Bel het dierenasiel of ze een gemuteerde hellekat willen hebben. Helaas voor u zullen zij ‘nee’ zeggen. Immers, het dierenasiel is voor huisdieren en niet voor zeldzame en agressieve diersoorten. U zult bovenstaande scenes opnieuw moeten meemaken bij het volgende pilletje.

Of u volgt de elders genoemde adviezen.

Slakkenkorrels niet alleen giftig voor slakken…

Het is een mooie dag in de nazomer, begin herfst en de eerste bladeren vallen van de bomen. Aangezien de zon aangenaam schijnt is het een ideale zaterdag om in de tuin aan de gang te gaan.
Al schoffelend en omkruid wiedend valt op hoeveel planten door de slakken zijn aangevreten. Daarom nog maar even wat slakkenkorrels halen bij het lokale tuincentrum.
“Is het een veilig middel meneer? Ja absoluut mevrouw, het werkt heel goed tegen slakken maar pas op met uw huisdieren en kleine kinderen! Maar over het algemeen vinden ze de korrels niet lekker.”
Op zondagochtend is het altijd gezellig om met de hele familie te ontbijten. Kater Hansje hoort daar ook bij maar hij wordt gemist. Gelukkig komt hij zoals altijd binnengewandeld. Hij lijkt alleen wel erg wankel en onrustig. Ook zijn ogen staan vreemd en hij kijkt iedereen met wijde pupillen aan. O jee, dat ziet er niet goed uit. Meteen de dierenarts maar gebeld. Of we direct konden komen. Bij de dierenarts blijkt dat Hansje ook nog moet spugen, zijn temperatuur is te hoog en hij begint steeds sneller te ademen. Wat zou er gebeurd zijn? Geen verwondingen of aanwijzingen voor een aanrijding. Misschien wat raars gegeten?…….Nee, dat doet Hansje nooit, maar wat zou het dan moeten zijn? Zouden het misschien de slakkenkorrels van gisteren kunnen zijn? Met wat schuldgevoel wordt het vermoeden uitgesproken en verteld dat er gisteren slakkenkorrels zijn gestrooid. De dokter denkt toch niet dat ……
Inderdaad, slakkenkorrels bevatten een giftige stof genaamd Metaldehyde. Als uw hond of kat deze korrels op eet kunnen ze binnen enkele uren gaan speekselen, braken, trillen en hijgen. Hoe meer ze hebben binnengekregen hoe ernstiger deze verschijnselen zijn. In de uren daarna raakt het zenuwstelsel steeds meer in de war. Naast krampen en vreemde oogboldraaiingen kan uw huisdier ook agressief of angstig worden. Indien het net gebeurd is dan heeft het zin om uw dier te laten braken om te voorkomen dat de metaldehyde door de rest van het lichaam wordt opgenomen. Daarnaast is het belangrijk om de zenuwverschijnselen te onderdrukken met medicatie. Ook kan het voor het dier prettig zijn het bewustzijn te onderdrukken. Omdat spieren van hart en longen minder goed gaan functioneren is het goed zuurstof te geven De eerste 12 tot 24 uur zijn het moeilijkste voor de kat of hond, maar dan is deze levensbedreigende fase wel achter de rug. De dagen er na verlaat het slakkengif via lever en nieren het lichaam, die daardoor ernstig beschadigd kunnen raken. Bloedonderzoek kan uitwijzen hoe groot de schade is en of er een aanvullende behandeling moet worden ingesteld.
Kortom, wees voorzichtig met zomaar wat strooien in uw tuin. Korrels moeten bij voorkeur een duidelijke kleurstof bevatten. Roze, blauwe of gifgroen gekleurd braaksel kan zo herkend worden als een mogelijk geval van een (onbedoelde) vergiftiging.
Vergiftigingen kunnen gemeld worden bij ons Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum (NVIC). Hier verzamelt men gegevens van vergiftigingsgevallen die van dienst kunnen zijn bij de behandeling en de inschatting van de ernst van de vergiftiging. Artsen maar ook dierenartsen hebben toegang tot deze databank met vergiftigingsgevallen. Onbedoelde vergiftigingen van huisdieren en kinderen komen relatief vaak voor.

Het alternatieve kerststalletje: de kat, de hond, het konijn en de dierenarts

De lampjes van de kerstboom branden, de ballen glitteren en de kerstslingers wiegen zachtjes aan de takken. De hond, de kat en het konijn kijken vol ontzag omhoog naar zoveel moois dat ze maar één keer per jaar zien.
Zachtjes zuchten ze en kijken naar elkaar. Vrede op aarde. ‘Zeg’, zegt de kat tegen de hond, ‘weet jij nog dat je een paar weken terug zo ziek was als een hond?’ ‘Wat is dat nou voor een kattige opmerking’, snauwt de hond terug. De kat herneemt: ‘Jij denkt ook alles beter te weten. Die chocoladeletter ‘H’ was voor Hans en niet voor jou, hond. Je weet toch wel dat chocolade en rozijnen giftig zijn voor honden?’
De hond kijkt bedremmeld voor zich uit en dan licht zijn gezicht op en begint hij te grijnzen. ‘Zo kat, jij bent anders ook niet zo goochem als je eruit ziet. Weet je nog dat je oerinstincten bovenkwamen en je als een tijger de kerstboom inklom? En vervolgens terwijl de boom slagzij maakte, jij met de ballen en slingers begon te spelen en erop begon te kauwen? Man, man, man, wat was jij ziek van al die rommel in je darmen. Glas van de kerstballen en kunststof en folie van de slingers. Het stomste was nog dat die slinger die uit je kop én uit je kont tegelijk hing!’ De kat wilde liever niet aan deze pijnlijke operatie herinnerd worden en keek naar zijn spiegelbeeld dat in een kerstbal weerkaatste.
‘Van dat verhaal heb ik mijn buik wel vol’, zei de kat. ‘Maar ik weet nog dat jij de frituurpan die buiten stond af te koelen, compleet hebt leeg gelebberd. Hondsberoerd was je ervan! En dan heb je nog mazzel gehad toen je die kip uit de oven hebt gejat. Kippenbotten zijn vet scherp en kunnen je maag en darmen beschadigen.
Het konijn maakte een hopsje en staarde stil voor zich uit. Tja, hij was een knaagdier en zoals de naam al zegt: die móeten knagen! Het snoer van de kerstboomverlichting lag op de grond en de groene kleur deed vermoeden dat het eetbaar was. Hmm, het eerste hapje smaakte nergens naar. Het tweede en derde hapje ook niet. Maar het hapje daarna wel. Hij maakte een sprong zoals hij nog nooit gemaakt had. AU! Stroom! En de familie maar zoeken waar het kapotte lampje zat.
Na zoveel pech hadden onze vrienden ook recht op een beetje geluk en vreugde. Onder de boom lagen behalve een heleboel pakjes voor hun huismensen ook nog pakjes met het opschrift ‘Kat’, ‘Konijn’ en ‘Hond’. Verleidelijk ingepakt in grijs muizen-papier, beige botten-papier en oranje wortel-papier.
Kat zette zijn tanden in het muizenpapierpakje, sjorde dat het kraakte en hield uiteindelijk een superfantastiekemegacoole radiografisch bestuurde muis in zijn poten.
Hond kon de gelukzalige blik in de ogen van Kat niet meer aanzien, stortte zich met zijn twee voorpoten op zijn beige bottenpapierpakje en … hield een topfashion glitterhalsband met swarovski-kristallen in zijn bek. In roze, wel te verstaan.
Bij Konijn, als vanouds de rustigste van het stel, liep het speeksel al uit zijn bek door de levensechte worteltjes op het papier. Met de nageltjes van zijn voorpootjes peuterde hij voorzichtig het lint los, haalde het papier bijna kreukloos van het pakje, opende het doosje en vond… een loopmolentje! Er zat een briefje bij:

‘Grapje! Dit was over van een Sinterklaassuprise!’

Konijn zijn van teleurstelling hangende oren veerden weer op. Hij had de kadobon gevonden voor een drie-gangen worteldiner met een konijnenmeisje naar keuze. Wortelsoep, gesauteerde worteltjes en worteltaart toe.
Zéér, zeer tevreden leunden onze vrienden achterover. Nu hoefden ze alleen Oud-en-Nieuw nog te overleven. Een veilige plek om zich binnen te verstoppen en ramen en deuren die dagenlang stevig dicht zitten. ‘Weet je wat ik gehoord heb’, zei de hond wijsneuzig omdat hij het wel interessant vindt dat hij kan computeren. ‘Hier vind je tips om je huisdieren goed door de jaarwisseling te helpen. Er zijn zelfs pilletjes om de meest bange dieren onder ons rustig te maken.’ En als je dan ook nog de enquête invult krijg je nog een gratis CD met trainingsgeluiden thuisgestuurd.
Onze vrienden de hond, de kat en het konijn kijken elkaar begrijpend aan, knipogen naar hun huismensen en wensen iedereen het beste.

Brokken, water en lucht

“Dag mevrouw, dag meneer.”
“Dag dokter.”
“Hoe is het met uw hond?”
“Wordt een dagje ouder en dat is wel te merken.”
“Oh, hoe zo dan?”
“Nou, tiert wat minder, loopt wat slechter.”
“Tja, hij ziet er ook vrij stevig uit, zullen we eens kijken of hij op de weegschaal wil?”
“Laten we dat maar eens doen.”
“Poeh, hij is het afgelopen jaar toch wel een paar kilootjes aangekomen.”
“Dat is gek, hij eet helemaal niet zoveel.”
“Nee? Wat krijgt hij dan?”
“Nou eh, een paar handjes brokken en anders niets.”
“Echt alleen maar brokjes en verder water en lucht?”
“Ja, echt niets anders…”
Aan het eind van het consult..
“…denk nu nog eens goed na, krijgt hij echt niets anders dan brokken?”
“Nee, echt niet.”
“Ook geen kauwstaafje of zo?”
“Jawel, die vindt hij juist zo lekker, maar die krijgt hij niet iedere dag, hoor.”
“En verder niets, geen beloning?”
“Ja eh, soms wil hij niet mee uit en dan moeten we hem toch ergens mee lokken.”
“Hmm.. en als jullie ’s avonds een borreltje drinken, krijgt hij dan echt niets?”
Mevrouw: “Ja man, dan geef jij hem meestal een stukje kaas.”
Meneer: “Nou, vrouw, dat komt alleen maar omdat jij hem de toetjesrestjes geeft.”
Mevrouw: “Ja hoor eens, als jij hem geen koekje bij de thee zou geven, dan geeft dat ook niets!”
Meneer: “Ja, maar jij bent begonnen met vleesjus, omdat hij zijn brokken niet wilde eten.”
“Goed, dus hij krijgt niet alleen maar brokken.”
“…eh, nee, blijkbaar niet.”
“Het lijkt me verstandig om daar maar eens verandering in te brengen.”
“Ja, maar zo dik is hij nu toch ook weer niet?”
“Jawel, de meeste honden zijn wat te zwaar. Bij de een is het erger dan bij de ander. Veel mensen zijn gewend om te dikke honden te zien en daardoor lijkt het dat het met hun hond wel meevalt. Maar zeg nu zelf, kunt u goed de ribben voelen?”
“Nou eigenlijk alleen maar met een beetje fantasie.”
“Ok, het eerste wat u gaat doen is alleen maar brokken, water en lucht geven en verder NIETS. Dan komt u over een maand terug en wegen we hem weer. Als de hond dan niet is afgevallen, gaan we ons pas druk maken over speciaal dieetvoer of ernstige ziektes. Als hij wel is afgevallen gaan we nog even een poosje door, u zult zien dat hij dan weer veel beter loopt en veel fitter is.”
“We zullen het eens proberen.”
“Dag mevrouw, dag meneer, geen ruzie maken hoor!”
“Nee dokter, tot over een maand.”

Er zijn enorm veel honden en katten die te dik zijn. Overgewicht kan dezelfde problemen veroorzaken als bij de mens, hart- en vaatziekten, suikerziekte, verminderd uithoudingsvermogen, gewrichtsklachten. In veel gevallen zijn eenvoudige maatregelen voldoende om het niet te erg uit de hand te laten lopen. In sommige gevallen is het verstandig om te controleren of de schildklier goed genoeg functioneert (alleen hond) of is er speciale dieetvoeding nodig.
Droogvoer moet u qua calorieën vergelijken met borrelnootjes. Om u een idee te geven wat u eigenlijk geeft met dat extraatje hier de hamburger chocolade repen vergelijkingstabel:

Menselijke equivalent 
Aantal hamburgers Aantal chocoladerepen (50 g)
Tussendoortje gegeven aan een hond van 10 kg 1
1 klein droog koekje 1 1
1 snee toast met boter 1
30 gr kaas 1
Tussendoortje gegeven aan een kat van 4,5 kg
1 chipje 0,5 0,5
30 gr kaas 3,5 4
1 kopje melk 4,5 5